Onvoorwaardelijke liefde

De verhalen van de jongeren bij Pauw raakten me.  Zo'n 11.000 Jongvolwassenen tussen de 18 en 27 jaar staan geregistreerd als dak- en thuisloos. Daarnaast schat men in dat er nog eens 15.000 ongeregistreerde zijn. Zij hebben dus geen dak boven hun hoofd, gaan niet naar school en hebben geen uitkering. Het feit is dat de opvang overvol zit. Een ander indrukwekkend cijfer: ruim 400.000 jongeren ontvangt jeugdzorg, vooral jeugdhulp. Hun aantallen nemen toe, terwijl er bij de overdracht van de verantwoordelijkheden naar gemeenten bezuinigd werd op de budgetten, met oplopende wachtlijsten en minder voorzieningen, dus geen hulp, als gevolg. Na een brief van de VNG heeft het kabinet inmiddels beloofd met extra geld te komen. Echter, met minder dan gemeenten vragen.   

Kinderen hebben behoefte aan liefde, onvoorwaardelijke liefde, aldus Blokhuis. Kinderen krijgen die, als het goed is, van hun ouders. En als ouders niet in staat zijn voor hun kinderen te zorgen zijn er in Nederland – gelukkig – veel hulpverleners en instanties. Mensen die geen onvoorwaardelijke liefde kunnen geven, maar wel de intentie hebben om de jongeren zo goed mogelijk te helpen. Admir vertelt bij Pauw dat hij honderden hulpverleners gezien heeft. Naast geld is dat een van de problemen.

De problemen van dak- en thuislozen en kinderen in de jeugdzorg zijn niet door één organisatie op te lossen en ook niet door alle organisaties naast elkaar. Het is een netwerkvraagstuk waarbij hulpverleners én bestuurders met elkaar moeten samenwerken om elke individuele jongere zo goed mogelijk, gecoördineerd, te helpen.

Het zou mooi zijn als onvoorwaardelijke liefde enigszins benaderd zou kunnen worden. Ik ben het met Blokhuis eens dat hulpverleners en instellingen teveel “in partjes denken”. Ik kan me voorstellen dat jongeren die op zichzelf aangewezen zijn behoefte hebben aan één iemand die je altijd kunt bellen als je het effe niet ziet zitten, als je niet weet hoe je van je schulden afkomt, of als je geen slaapplek hebt voor de komende weken. En dat die persoon je aan de hand neemt door het woud aan – vaak zeer gedreven en betrokken - hulpverleners en instanties.