16 mei - Hoe kunnen we de jeugdhulp naar een hoger plan tillen?

Van collectieve onmacht naar collectieve kracht

Hoe kan de samenwerking tussen de sectoren Onderwijs en Jeugd nu echt beter? We voeren er graag het gesprek met u over op 16 mei 2023 van 15.30 tot 18.00 uur in ‘De Leilinden’ in Soest. Deze sessie is kleinschalig en specifiek gericht op bestuurders. Noteert u de datum alvast in uw agenda? Het definitieve programma zenden we binnen drie weken toe.

Hoe kunnen we de jeugdhulp naar een hoger plan tillen?

Met de invoering van de Jeugdwet was een helder doel geformuleerd: de hulp aan kinderen moet simpeler. Professionals zouden lichtere, preventieve ondersteuning geven. Het resultaat is echter compleet anders. Vanuit het onderwijs is het signaal dat er wachtlijsten zijn en hogere doorverwijspercentages naar het speciaal onderwijs.

Het doel van de bijeenkomst in Soest is om een maatschappelijke bijdrage te leveren door relevante keyspelers over dit belangrijke thema met elkaar in contact te brengen. Met de aanwezigheid van de PO-Raad en de VNG is het mogelijk om relevante conclusies mee te geven voor de landelijke onderhandelingstafel.

Hoe de Hervormingsagenda Jeugd ook gaat uitpakken, feit is dat de gemeenten het niveau van nu niet meer kunnen volhouden. Anders samenwerken, nieuwe bestuurlijke verhoudingen gaan in de nabije toekomst onderwerp van gesprek worden. De kwaliteit van het gesprek staat voorop in het programma. Daarom kiezen we niet voor een grote bijeenkomst, maar voor een intieme ontmoeting van maximaal 20- 25 bestuurders uit het onderwijs en wethouders onderwijs en jeugd. Er is ook een panel met deskundigen aanwezig. Na afloop van het programma is er een hapje en een drankje en is er ruimte om in een informele setting het gesprek te continueren.

Het panel

Nadya Abooyakoob - wethouder Amersfoort
Sharon Stellaard - PhD-onderzoeker naar werking jeugdhulp
Astrid Berendsen - lid RvB Onderwijsspecialisten/lid AB PO-Raad
Jetta Spaanenburg - voorzitter Samenwerkingsverbanden PO/Netwerk LPO
Leonard Geluk - algemeen Directeur VNG

Wat gaan we doen?

De gezamenlijke propositie Onderwijs, Kinderopvang en Gemeenten is door de landelijke brancheorganisaties opgesteld, de visie staat er. De volgende fase is die van ontwerpen. Hoe gaan we weer terug naar de eenvoud, met vertrouwen vakmanschap en verbinding in het centrum. Welke bestuurlijke verhoudingen horen daarbij en welke vorm van leiderschap?

Met voorbeelden van inspirerende bestuurders gaan we deze vragen verkennen. Achterliggende strategie is dat de groep van 15 tot 20 procent van de bestuurders die de ervaring en het lef heeft, een olievlekwerking tot stand brengt. Dat kan alleen als de boodschap hoe het kan, wordt verteld.

We zoomen in het op het type leiderschap dat nodig is. Hoe ziet het anders samenwerken eruit? Hoe kun je vanuit de eenvoud kijken naar wat er nodig is voor de uitvoering? Hoe kun je de samenwerking tussen de sectoren werkend krijgen? Hoe ziet grip versus vertrouwen aan de bestuurstafel eruit?

Programma

Om 15.30 uur is de inloop en om 16.00uur heten wij u welkom en gaan de pannelleden in gesprek met elkaar en met het publiek. Daarna voeren we het gesprek verder aan vier tafels in twee rondes en definieren we de opdrachten aan onszelf en het netwerk. Om 18.00uur is er een hapje en drankje en sluiten we om 18.30uur af.

Klik hier voor het volledige programma 

Interesse? Meld je snel aan voor deze sessie

Samenwerking onderwijs en jeugdhulp cruciaal

Onderzoeker Sharon Stellaard constateert dat het risico bestaat dat “Ondanks alle goede bedoelingen van de transitie de sturing nog steeds over heel veel schijven gaat; het is en blijft complex.” Zo werken hulpverleningsorganisaties niet voor slechts één gemeente. Integendeel, soms zijn het grote landelijke organisaties geworden die met vele gemeenten moeten onderhandelen.

“Dat geldt ook voor het onderwijs”, zegt Stellaard. “Scholen hebben vaak een regionale functie of ze zijn onderdeel van een grote regionaal bestuurde onderwijsorganisatie. Ook gemeenten hebben onderlinge samenwerkingsverbanden, die topografisch vaak weer andere gebieden beslaan. Maar ondanks regionaal vastgesteld beleid willen gemeenten toch hun eigen accenten kunnen leggen.” “Al die verschillende wensen en belangen maken de samenwerking tussen onderwijs en hulpverleningsorganisaties er helaas niet makkelijker op.”

Er is dan geen vooruitgang? Welzeker aldus Stellaard: “Onderwijs en jeugdhulp zijn steeds meer gesprekspartner van elkaar. Het is daarbij cruciaal dat er bij gemeenten mensen zitten met een visie op de samenwerking tussen onderwijs en jeugdhulp. Mensen met lef, de bereidheid om buiten gebaande paden te denken, en vooral mensen met doorzettingsvermogen. Omdat ze erin geloven.”