Het Koningslied-effect

De W is van Willem. Wat weet u nog van het Koningslied?

Om uw geheugen op te frissen: de arme John Ewbank kreeg de eervolle taak een nummer te componeren ter ere van de kroning van Willem-Alexander. Op verzoek haalde hij inbreng op bij half muzikaal Nederland, variërend van rapper tot volkszanger. Een op het oog onmogelijke taak. Het resultaat was een compromis van bedroevende kwaliteit waar geen van de betrokkenen zich in herkenden. Zij trokken hun medewerking in. En vervolgens trok Ewbank zelf naar aanleiding van alle kritiek het nummer terug.

Vanwaar onze plotselinge interesse in het Koningslied? Het staat symbool voor de steeds grotere massa aan grijzige compromissen die worden uitonderhandeld door overheden. De RES is het voorlopige hoogtepunt: veel regio’s komen niet verder dan het verdelen van kleine zoekgebieden over de verschillende gemeenten, in plaats van gericht te kiezen voor een beperkt aantal locaties waar stevig wordt geïnvesteerd in duurzame energieopwekking. Ook in de planning van bedrijventerreinen leidt het compromis vaak tot versnippering in plaats van onderlinge versterking. Een alternatief voor versnippering is abstractie: als je een afspraak maar vaag genoeg opschrijft kunnen alle partijen er hun eigen waarheid in herkennen en doet het niemand pijn.

Onze suggestie: beoordeel een compromis niet alleen op het draagvlak onder de betrokkenen, maar ook op de inhoud. Slaat het eigenlijk nog ergens op wat we hier opschrijven? Of bent u het volgende Koningslied aan het componeren?

Auteur: Boris Gooskens